In de geschiedenis van Bitcoin hebben we al veel verschillende hard en soft forks mogen meemaken. Een aantal bekende voorbeelden hiervan zijn Bitcoin Cash, Bitcoin Gold en Bitcoin Diamond en ook Litecoin is ontstaan uit een fork van Bitcoin.
Maar wat is het nou eigenlijk?
Wat is een hard fork nou eigenlijk?
Als we dit begrip vertalen naar het Nederlands zouden we uitkomen op woorden als ’tweesplitsing’ of ‘vertakking’. Een bepaalde munt en blockchain splitst zich dus op in verschillende takken.
De originele coin die blijft gewoon zijn eigen weg vervolgen terwijl de vertakking naar een eigen bestemming gaat.
Wanneer er een hardfork plaatsvind betekent het dat er ook een nieuwe munt ontstaat.
Er bestaat ook nog een softfork, in dat geval ontstaat er geen nieuwe vertakking maar wijzigt slechts het protocol van de munt.
Iedere cryptocurrency draait op een eigen blockchain welke het hart is van de cryptocurrency, deze bepaalt hoe een coin fungeert. We noemen dit ook wel het blockchain protocol.
Een fork vindt plaats al er een nieuw blockchainprotocol is ontworpen welke afwijkt van het hoofdprotocol.
Wanneer is het nodig om te forken?
Je kan een fork eigenlijk zien als een update van een munt.
Bitcoin Cash is hiervan een voorbeeld, in dat geval had het kamp van Bitcoin Cash de eis om de blokcapaciteit te verhogen waarmee de transacties sneller zouden moeten verlopen.
De kampen van Bitcoin Cash en de traditionele Bitcoin konden het niet eens worden en is er besloten om op te splitsen door middel van een hardfork waaruit de Bitcoin Cash munt is ontstaan.
Een hard fork wordt dus meestal gedaan om nieuwe functionaliteiten te implementeren of bestaande functionaliteiten te verbeteren.
Softfork vs. Hardfork
Softfork
Een softfork en een hardfork verschillen dus van elkaar om de volgende redenen.
Het grootste verschil zit hem in het wijzigen van de koers van een specifieke munt (softfork) in plaats van een complete splitsing te maken en een nieuwe coin te ontwikkelen (hardfork).
Bitcoin had bijvoorbeeld in het begin geen limiet op de grootte van een block totdat developers van Bitcoin besloten om deze regel strenger te maken en de blockgrootte te verkleinen naar 1 MB wat resulteerde in een soft fork.
Dit paste in de oude regels omdat het al was toegestaan om blocks van 1MB of kleiner te hebben en om deze reden hoefde er dus verder niets te veranderen.
Hardfork
Met een hard fork worden, tegenovergesteld van een soft fork, de regels binnen het protocol versoepeld. Deze regels vallen dan ook buiten de oude regels waardoor er een probleem ontstaat.
Als de Bitcoin van oorsprong een block grootte had van 1MB en het besluit had genomen om deze zonder limiet te stellen, dan hadden de miners alle software en hardware moeten updaten om aan de nieuwe regels te voldoen. Omdat dit het hele Bitcoin netwerk op de schop zou nemen en er onzekerheid zou ontstaan over de toekomst daarvan is er besloten om een nieuwe munt te ontwikkelen – Bitcoin cash.
Bekijk deze link voor een overzicht van forks uit het verleden: https://forks.net/list
