De Financial Stability Board (FSB), de financiële waakhond van de G20, heeft nieuwe aanbevelingen gepubliceerd die de transnationale ambities van ‘wereldwijde stablecoins’ reguleren.

In het rapport van de FSB worden regelgevende aanbevelingen aan de G20-lidstaten gegeven ter voorkoming dat stablecoin-projecten zoals bijvoorbeeld Libra van Facebook gebruik maken van kansen voor “regelgevingsarbitrage” en ingebed raken in de financiële structuren van nationale economieën.

Het rapport waarschuwt dat de zogeheten ‘Global Stablecoins’ (GSC) in alle rechtsgebieden systeemrelevant kunnen worden. In het geval een dergelijke stablecoin ingebed raakt in een financiële structuur zou dat gevolgen kunnen hebben. Bijvoorbeeld dat de capaciteit van regeringen om het monetaire en investeringsbeleid binnen hun grenzen te dicteren wordt ondermijnd. Ook worden er risico’s met betrekking tot de technologie die aan stablecoins ten grondslag ligt aangekaart. De FSB waarschuwt dat “de infrastructuur en technologie die worden gebruikt voor het vastleggen van transacties en het openen, overbrengen en uitwisselen van munten, operationele en cyberveiligheidsrisico’s kunnen opleveren.”

De FSB benadrukt dat de uitdagingen die stablecoins vormen voor het financiële bestuur momenteel beperkt zijn door hun relatief kleine adoptie. Het dringt er dan ook bij wetgevers op aan om alomvattende regelgevingskaders vast te stellen nu het nog beheersbaar is voordat GSC’s aanzienlijke grip krijgen op de economieën.

Een van de manieren die de FSB noemt is een samenwerking tussen nationale toezichthoudende autoriteiten aan om “mogelijke hiaten in hun binnenlandse kaders” te identificeren en “de mogelijkheden voor sectoroverschrijdende en grensoverschrijdende regelgevingsarbitrage te verkleinen”.

De FSB voegde eraan toe dat het haar aanbevelingen regelmatig zal herzien om gelijke tred te houden met de evoluerende GSC-sector.

Ondanks de nadruk op de risico’s die aan stablecoins zijn verbonden, vermeldt het rapport ook aanzienlijke voordelen die stablecoins bieden, waaronder besparingen op de efficiëntie bij het leveren van financiële diensten en betalingen, en een grotere internationale economische inclusie.